Terapia SI – co to takiego?
Terapia SI to zespół działań – ćwiczeń, zabaw i aktywności, które mają za zadanie wyzwalanie konkretnych reakcji sensorycznych, dzięki czemu następuje poprawa organizacji wrażeń zmysłowych. Terapia SI jest prowadzona przez terapeutę integracji sensorycznej w specjalnie do tego celu przygotowanej pracowni i z użyciem pomocy do Integracji Sensorycznej. Celem terapii SI jest kontrolowana stymulacja wszystkich systemów zmysłowych, która wpływa na poprawę funkcjonowania w sferze emocjonalnej i motorycznej.
Terapia SI – na czym polegają zaburzenia integracji sensorycznej?
Mózg rejestruje, przetwarza i selekcjonuje odbierane przez układy zmysłów z własnego ciała i środowiska zewnętrznego informacje, w konsekwencji wywołuje odpowiednią reakcję umożliwiającą modyfikowanie i adaptowanie otoczenia do swoich potrzeb. Niewłaściwe reakcje i działanie któregoś zmysłu może prowadzić do zaburzeń integracji sensorycznej. Zaburzenia te najczęściej rozpoznaje się u dzieci w wieku przedszkolnym oraz szkolnym. Dzieje się to w oparciu o diagnozę, bardzo ważne jest uwzględnienie potrzeb dziecka oraz oczekiwań rodziców.
Zaburzenia integracji sensorycznej – skąd się biorą?
Czynnikami prowadzącymi do zaburzeń SI mogą być:
- uwarunkowania genetyczne lub dziedziczne,
- przebieg ciąży i porodu ( palenie papierosów, substancje szkodliwe dla płodu, picie alkoholu, używki, mnoga ciąża, przedwczesny poród, niska masa urodzeniowa, stres dziecka wywołany cięciem cesarskim, żółtaczka, niedostateczna stymulacja, hospitalizacja),
- inne czynniki ( aktualnie problem zaburzeń integracji sensorycznej dotyczy około 10-15% dzieci).
Terapia SI – wskazania
Wskazania do zajęć Integracji Sensorycznej obejmują zaburzenia, dysfunkcje i schorzenia, którym zaburzenia przetwarzania sensorycznego mogą towarzyszyć. Można tutaj wymienić:
- autyzm,
- ADHD,
- mózgowe porażenie dziecęce,
- zespół Downa,
- problemy z koncentracją,
- dyspraksję,
- zaburzenia koordynacji wzrokowo –ruchowej,
- zbyt niski lub bardzo wysoki poziom aktywności,
- opóźniony rozwój mowy,
- nadmierną wrażliwość (wzrok, słuch, ruch, dotyk),
- podwrażliwość przedsionkowa, proprioceptywna, dotykowa, słuchowa,
- trudności w nauce (odwracanie liter, brak stabilizacji pola widzenia, opuszczanie linijek przy przepisywaniu z tablicy),
- upośledzenie czynności motoryki dużej i małej (problem z trzymaniem długopisu, wycinaniem, nieprawidłowa pozycja podczas siedzenia przy stoliku),
- usprawnianie funkcji poznawczych.
